Przyszłam tu, aby wraz z Pansagem odszukać pokemony robaki i nauczyć je pięknych, pokazowych ruchów.
- Naprzód Pansage! - zawołałam i na równinie ukazała się moja przyjaciółka. Wybór takiego pierwszego pokemona był dla mnie wielką radością, bo taki pokemon to duże wyzwanie dla koordynatora. Byłam jednak dobrej myśli.

Pokemon jak cię zobaczył uśmiechną się szczerze i zaczął cie przytulać. Szybko wskoczył ci na ramię i kładąc rękę nad oczyma, aby słońce nie raziło go zbyt mocno i mógł obserwować otoczenie. Już po minucie rozglądania się, radosny zeskoczył ci z ramienia w szybkim tempie i podbiegając do krzaka, wypchnął z niego pokemona robaka - Spinarak'a.

Wyciągam pokedex i skanuję Spinaraka
- Brawo Pansage, jesteś cudowna! - chwalę mojego pokemona. - Nie wiem, co bym bez ciebie zrobiła

Spoiler:

Spinarak - pokemon pająk. Leży wciąż w tym samym miejscu i pozie, wyczekując na bliskie podejście ofiary.

Pansage uśmiechnął się jeszcze szerzej. Spodobało mu się że go polubiłaś i pochwaliłaś.

- Spinarak nie jest charakterystycznym pokazowym pokemonem. Ale to przecież mój cel, by upiększyć ruchy każdego pokemona. Naprzód Pansage! Wierzę, że jesteś silna! Zaatakuj Spinaraka Lick, stojąc w bezpiecznej odległości. Mam nadzieję, że to go skutecznie sparaliżuje. - powiedziałam do Pansage, żeby ją zmotywować.

Przed tobą rozegrała się fantastyczna humorystyczna scenka. Pobudzony i uradowany pierwszą walką Pansage doskoczył do pajączka który otwrzył szeroko oczka. Małpka wyciągnęła długi jęzor i liznęła przeciwnika z góry do dołu, a ten zamiast leżeć sparaliżowany wydał dziwny charakterystyczny dźwięk który chyba oznaczał *fuu..*.

- Nie rozumiem... FU? I tylko tyle? Dobrze Pansage, szybko używaj Scratch, drap cały czas, ale przed tym użyj Lick! Wierzę w ciebie!

Humor Spinarak'owi dopisywał. Na myśl o drapaniu, nastawił plecki i tylko relaksował się przy rozdrapywaniu Pansage. Małpka też się przy tym świetnie bawiła śmiejąc się w głos. Po oblizaniu pająka znów wydał ten sam dźwięk co wcześniej. To jednak na pojedynek nie wyglądało, a na przyjacielską zabawę poke-kolegów.

- Teraz rozumiem! Zaprzyjaźniliście się! Spinarak, chcesz do mnie dołączyć? Mógłbyś wtedy w każdym momencie bawić się z Pansage.

Pokemon na myśl o dłuższej zabawie z małpką od razu przytulił twoją nogę w geście akceptacji twojego pomysłu.

- Wspaniale! Naprzód pokeball!

// Skan w wizytówce.

Kula nawet się nie poruszyła tylko wydała charakterystyczny dźwięk.

- Naprzód Spinarak! Pobaw się z Pansage a ja rozejrzę się czy nie ma tu jakiegoś pokemona.

Pokemony bawiły się w najlepsze, a ty postawiłaś swoją rękę na brwiach aby lepiej widzieć w grzejącym słońcu. Piękna równina rozpościerała się daleko w horyzont, ale nie ujrzałaś niczego ciekawego.

Szukam dalej.

Nic z tego jednak nie było. Stanie w jednym miejscu i rozglądanie się to nie najlepszy sposób na szukanie nowych przygód. Musisz zabrać swoje pokemony  dalszą wędrówkę.

- Spinarak, Pansage, przepraszam ale proszę żebyście przestali się na chwilę bawić i poszli ze mną i mi pomogli. Jak znajdziemy nowego kolegę, zabawa będzie fajniejsza. A bez was kochani nie dam rady.

Pokemony uszczęśliwione i przekonane że zaraz coś dostrzegą. W szybkim tempie powskakiwały ci na ramiona i zaczęły się rozglądać. Doglądnęły samotnie poruszającego się Tauros'a w pobliżu.

- Tauros? Jej... jesteście świetni, dziękuję. Chodźmy do niego.

Pokemon był naładowany energią i z nachylonymi rogami biegał dookoła. Był trochę poddenerwowany i rządny walki. Nie zauważył cię.

- Dobrze Pansage, zmierzysz się z Tarosem. Tylko się skup, bo to nie będzie zabawa. Jeśli nie będziesz walczyła, to Tauros może cię skrzywdzić. Jest silny i nie jest nastawiony pokojowo. - powiedziałam Pansage najciszej jak umiałam. - Szybko, zaatakuj go od tłu. Ważny jest element zaskoczenia. Używaj Lick, dopóki Tauros nie zostanie sparaliżowany. Uda ci się! Na pewno go pokonasz, jak tylko będziesz skupiona i zdeterminowana. Naprzód!

Pansage była sprytna i szybko wskoczyła na poke-byka. Jednak on zrzucił ją z taką łatwością, jakby jakiś byle robak spadł z drzewa na niego. Pokemon parsknął głośno i wypuścił parę z nozdrzy. Wkurzony zatrzymał się i zaskakująco przywarł swój łeb do twojej głowy i coś powiedział, pokedex przetłumaczył;
To ty jesteś przyjaciółką tego podłego Bouffalant'a! Gdzie on jest? W kuli? Mów bo będzie z tobą kiepsko..

- Jaki Bouffalant? Ktoś cię atakuje? Ja i moje pokemony możemy ci pomóc.

Pokemon odepchnął cię aż poleciałaś na trawę. Tauros po raz kolejny parsknął, tak aż para mu poszła z pyska i nosa.
- Gadaj gdzie on jest, inaczej zobaczysz jaki mogę być zły.
Powoli zbliżał się do ciebie z cały czas nachylonymi rogami.

-Nie wiem jak mam cię przekonać, że nie wiem o co ci chodzi. Wybacz, że chciałam cię zaatakować, myślałam, że uda mi się ciebie złapać. Jeśli nadal mi nie wierzysz, stań do walki. Jednak chcę ci zrekonpensować. - mówiąc to wyjęłam z plecaka muffinkę - Moje pokemony mogą potwierdzić to co mówię.

Pokemon myślał że chcesz go spławić i zaczął parskać coraz głośniej i częściej. Jego kopyto zaczęło groźnie ocierać o podłoże. Prawie mdlałaś ze strachu. Zaczął szarżować w twoją stronę i nagle.. pojawił się twój wybawiciel Bouffalant który go potrącił jak pociąg towarowy. Tauros tylko rozszerzył mocno oczy i uciekł w popłochu.

- Dziękuję ci Bouffalant. Gdyby nie ty, byłoby ze mną kiepsko. Jestem Giga, a to moje pokemony - Pansage i Spinarak. Mógłbyś mi wyjaśnić o co chodziło temu Taurosowi?

*Myśli że skrzywdziłem jego rodzinę i ukradłem dziewczynę, lecz to tylko jego chore myśli. Tak na prawdę on prześladował to biedną Tauros która zwróciła się do mnie o pomoc. A jego rodzina odwróciła się od niego kiedy zaczął tak szaleć.*
Pokemon wszystko ci jasno wytłumaczył, ale nadal się czegoś bał.
*Choć, może wskoczysz na mnie i wywiozę cię daleko od tego szaleńca?* - zaproponował byk.
Wszystko przetłumaczył dex.

- Dziękuję Bouffalant, naprawdę miły z ciebie pokemon! Mogłabym ci jakoś pomóc z tym Taurosem?

*Jest jeden sposób.., ale nie chcę cię narażać, a poza tym muszę pędzić w stronę kryjówki w której żyję razem z dziewczyną.*